Ξέρω ότι τις τελευταίες μέρες έχω χαθεί...Παραπάνω από μερικές μέρες ίσως…Όμως τα γεγονότα που συνέβησαν και για να είμαι ακριβής ακόμα συνεχίζουν να συμβαίνουν δεν μου άφησαν περιθώριο για να μπορέσω να συνεχίσω τις ιστορίες των Κτελ Θεσσαλίας…Είχα σκοπό να συνεχίσω αλλά με αφορμή τα γεγονότα που σας προανέφερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου…
Τον τελευταίο καιρό όλα τα ζευγάρια που ξέρω είτε χωρίζουν είτε έχουν προβλήματα…Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο οι άνθρωποι δεν μιλάνε πια ο ένας στον άλλο.. Παρατηρώ ότι έχουν ανοίξει ένα μέτωπο το οποίο μαίνεται μέρα-νύχτα χωρίς να ξέρουν καν ποιος είναι ο θύτης και ποιος το θύμα…Αν και υποπτεύομαι ότι οι ρόλοι εναλλάσσονται…Όλοι έχουν παράπονα αλλά κανείς δεν μπαίνει στο κόπο να τα εξηγήσει στον άλλο…Απλά απαιτούν ο άλλος να τους καταλάβει ως διά μαγείας…Και υπάρχει κι η περίπτωση του να μιλάς κι ο άλλος να σε συνδέει με οποιαδήποτε εξωτική χώρα επιθυμεί ο ίδιος μόνο και μόνο γιατί έχει βολευτεί σε μία κατάσταση και αρνείται να χάσει τη βολή του…Επιμένει λοιπόν στον στρουθοκαμηλισμό του με αποτέλεσμα εσύ στο τέλος που έχεις το πρόβλημα να τα παρατάς και να αναζητάς τη χαρά αλλού…Και μετά λένε και απορούν γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις πάνε κατά διαόλου…Μα πώς να πάνε καλά όταν όλοι αρνούνται να ακούσουν…Αλλά να ακούσουν πραγματικά…όχι έτσι για το θεαθήναι…
Μάθετε επιτέλους να συζητάτε…Έχετε καταντήσει τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής, τον έρωτα, πεδίο μάχης με τραγικές και παράπλευρες απώλειες…Ας βάλουμε επιτέλους πάνω από όλα την αγάπη και την επιθυμία να κάνουμε τον άλλο ευτυχισμένο.. κι αν καυγαδίσουμε ας κάτσουμε με ένα ποτήρι κρασί να τα πούμε σαν άνθρωποι κι όχι σαν ορκισμένοι εχθροί…
Δεν τα κάνω όλα σωστά αυτό είναι το μόνο σίγουρο.. ΑΛΛΑ τουλάχιστον ΠΡΟΣΠΑΘΩ! ! !Μπούχτισα πια…θέλω να ακούσω ένα ευχάριστο νέο, να δω ανθρώπους να αγωνίζονται ο ένας για τον άλλο…να μην θεωρεί τον έρωτά του δεδομένο…γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο φίλοι μου...Βαρέθηκα να ακούω άσχημα μαντάτα…
Συγνώμη αν ξεσπάθωσα…Συνεχίζω να χορεύω κι εύχομαι να σας παρασύρω όλους στο χορό μου…Δεν σας ξεχνάω…
Να προσέχετε και να…ΜΙΛΑΤΕ!!!
