Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Για τον Δημήτρη μου...

Σε σκέφτομαι..Συνέχεια,αέναα και καραμελένια...Επιτέλους ΖΩ!!!Τόσους μήνες κόντεψα να τρελλαθώ Αγάπη μου..Μου έλειπες πάρα μα πάρα πολύ..Ένιωσα πιο πολύ φοβισμένη από ποτέ ότι θα χωρίσουμε...ότι θα σε χάσω και την ίδια στιγμή θα χαθώ κι εγώ στην πιο απύθμενη και σκοτεινή άβυσσο...Ακόμα και που γύρισες συνέχισα να φοβάμαι η ανόητη...Να φοβάμαι ότι όχι δεν μπορεί να είναι όλα καλά...να τέλειωσαν τα βάσανά μας..Μετά από τόσα χρόνια απόστασης δυσκολεύτηκα να πιστέψω ότι τελείωσε...Σε λατρεύω καρδούλα μου...Σε λατρεύω...Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να σε στηρίξω και θα συνεχίσω να προσπαθώ για πάντα!!!Να σου δίνω πάντα λόγους για να είσαι ερωτευμένος μαζί μου όπως είμαι και γω μαζί σου ματάκια μου...Σε κοιτάζω και νιώθω ότι απλά ο Θεός για μένα είσαι εσύ!!!Ήμουν ανόητη τον τελευταίο καιρό...Έπρεπε να το έχω χειριστεί διαφορετικά το όλο θέμα...Όμως Αγάπη μου συγχώρα με...Συγχώρα με μάτια μου γιατί εγώ δεν πρόκειται να με συγχωρήσω ΠΟΤΕ που δεν σε στήριξα ακόμα περισσότερο...'Εσπασες κι έσπασα κι εγώ Αφέντη μου...Τόσα χρόνια μακριά..το τελευταίο μονοπάτι ήταν και το πιο δύσβατο καρδούλα μου....Γεμίσαμε πληγές αλλά τα καταφέραμε ρε γαμώτο...Πέρασα τον εαυτό μου από σαράντα χιλιάδες κύματα ..Πόνεσα πάρα πολύ Δημήτρη μου..Πόνεσα όπως δεν έχω πονέσει ποτέ σε όλη μου τη ζωή...Θέλω να τα ξεχάσω όλα αυτά...Να τα αφήσω πίσω να μην τα θυμάμαι...Δεν μπορώ όταν τα σκέφτομαι πεθαίνω από τη θλίψη...Θα προσπαθήσω να σε στηρίξω τώρα κι ας τελειώνει...Σε καταλαβαίνω που θέλεις να κάνεις ένα σωρό πράγματα...Ανέκαθεν ήσουν και θα είσαι πολυπράγμων άνθρωπος...Έρχονται κάτι ώρες που νευριάζω λιγάκι γιατί έχω ανάγκη να αράξουμε και στο δικό μου περιβάλλον αλλά σε καταλαβαίνω γιατί τόσο καιρό δεν είχες αυτή την πολυτέλεια κι εδώ που τα λέμε ούτε και τώρα την έχεις...Θα κάνω υπομονή ματάκια μου...Με κολακεύει πολύ που έχεις ανάγκη την παρουσία μου...Σκέφτομαι ότι θα μείνουμε μαζί κι επιτέλους θα ζήσουμε όπως θέλουμε πραγματικά!!!!Έρχονται στο μυαλό μου στιγμές όπου εγώ θα δημιουργώ στο βασιλειό μου νόστιμα πιάτα για μας τους δυο κι εσύ θα ασχολείσαι με το να κρατάς αναμμένη την φωτιά στο τζάκι...Στιγμές ηρεμίας όπου κανείς δεν θα φωνάζει..Δεν θα ακούγονται βαριά λόγια σπίτι μας καρδούλα μου...Θα με κλείνεις στην αγκαλιά σου τα βράδια και θα με νανουρίζεις με εκείνη την υπέροχη χροιά της φωνής σου...Θα μου γυρνάς την πλατούλα και θα σε παίρνω αγκαλιτσα για να μην μου κρυώνεις...Δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει ποτέ άλλος άντρας για μένα...Δεν έχεις ιδέα πόσο Σ'ΑΓΑΠΑΩ!!!!!!!!!!!Συγνώμη για όλες αυτές τις στιγμές που σε έπρηξα...Δεν ήξερα πως να το χειριστώ ρε γμτ...Δεν ήξερα...Προσπάθησα όμως...Η σχέση μας δεν είναι μια συνήθεια...Πολύ απλά εγώ δεν έχω ζωή μακριά σου...Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω..Θα σου πω μόνο ότι θα σε λατρεύω για μια ολόκληρη ζωή!!!!!