Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Ποιος να συγκριθεί μαζί σου;;;

Σε λίγο καιρό θα μπούμε στον 5ο χρόνο της σχέσης μας...Δεν μπορώ πραγματικά να το πιστέψω...Μου φαίνεται σαν ψέμα...Τόσο καιρό μαζί σου...Με τόσα προβλήματα κι όμως μαζί ακόμα...Μαζί στις καλές και τις κακές στιγμές..Με καυγάδες,με έρωτα,με τόση πολλή αγάπη...Ζω κι αναπνέω για να φτιάξουμε το σπίτι μας...Να αράζουμε και να βλέπουμε τις ταινίες μας,ν'ακούμε την μουσικούλα μας αραχτοί στο μπαλκόνι μας...Να παραγγέλνουμε εκείνο το καταπληκτικό κινέζικο...Να βγαίνουμε για την κλασσική μπυροποσία με την παρέα αλλά και μόνοι μας στο μικρό μας τζαζόμπαρο όπου εγώ κλασσικά θα πρήζω τον ιδιοκτήτη να παίξει αγαπημένα κομμάτια!!!Να σου μαγειρεύω...Να σε φροντίζω...Να σε χαιδεύω με τις ώρες και μετά να με παίρνεις αγαπημένη αγκαλίτσα...Ν'ανάβω κεριά για ρομαντικά δείπνα μπροστά στο τζάκι κι η δική μου η φλόγα για σένα να σαρώνει εκείνη της εστίας...Να σε κάνω περήφανο ακόμα και τις ώρες που τσακωνόμαστε...Να περηφανευόμαστε ο ένας για τον άλλο όχι σε τρίτους αλλά στον εαυτό μας...Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωούλα μου χωρίς εσένα...Τον καιρό που έλειπες ότι και να έβλεπα ήταν απλά ασήμαντο..Δεν μπορούσε να με αγγίξει τίποτα παρά μόνο ότι σε αφορούσε...Όλα τ'άλλα βρισκόντουσαν στο περιθώριο...Θέλω να πιστεύω ότι τόσα χρόνια σου στάθηκα και σου στέκομαι παλικαρίσια...όπως μου στέκεσαι κι εσύ...Αν ποτέ άθελα μου έκανα κάτι που σε πλήγωσε συγνώμη...Μαζί ωριμάσαμε,μαζί μεγαλώσαμε...Στα 20 ήμασταν αγάπη μου...Δύο φοιτητριάκια έφτιαξαν μία σχέση από απόσταση και τη νίκησαν...Θα νικήσουμε και όλα τ'άλλα προβλήματα που έχουμε...αλλά και αυτά που θα έρθουν αργότερα....Η ευτυχία μου βρίσκεται κρυμμένη στα όνειρά μας...Σου υπόσχομαι ότι θα γίνω υπέροχη σύζυγος κι ότι θα σου χαρίσω την πιο ωραία οικογένεια...Όσα ευχαριστώ κι αν σου πω θα είναι λίγα...Ήρθες στη ζωή μου και της έδωσες νόημα...Ήρθες και σάρωσες όλους εκείνους τους ασήμαντους...Γιατί όλοι ήταν,είναι και θα είναι λίγοι μπροστά σου...Θα σου δίνω πάντα τον χρόνο και τον χώρο για να αναπνέεις...Για να κάνεις πραγματάκια που σου αρέσουν όπως κι εσύ εμένα...Θέλω να ταξιδέψουμε από την γοητευτική ανατολή,στην πλανεύτρα δύση...Να μην χάσουμε ποτέ μα ποτέ τον αυθορμητισμό μας όπως δεν τον χάσαμε τόσα χρόνια τώρα...αλλά και να τον χάσουμε μας έχω εμπιστοσύνη ότι θα το συζητήσουμε και θα τον ξαναβρούμε...
Γράφω,γράφω χωρίς σταματημό σε μια προσπάθεια να σου πω για μία ακόμη φορά το τι σημαίνεις για μένα...Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου...Σ'ευχαριστώ ειλικρινά...Άσε με να σου δείχνω απλά το πόσο πολύ Σ'ΑΓΑΠΑΩ!!!Το πόσο πολύ ερωτευμένη είμαι μαζί σου...κι άσε όλους εκείνους που λένε ότι όλα αυτά που νιώθουμε κάποτε θα φύγουν να πνίγονται στη μιζέρια τους...Σε τόσα λούκια κολυμπήσαμε κι όμως τα συναισθήματά μου δεν άλλαξαν ποτέ!!!Δεν θα ισχυριστώ ότι δεν υπάρχουν κακές στιγμές...Απλά για μένα σημασία έχει που συζητάμε και τα ξεπερνάμε όλα!!!
Θα 'μαι για πάντα εδώ να σου σπάω τα νεύρα!!!Θα σε προσέχω για πάντα!!!

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Ο άντρας που θα παντρευτώ,θα είναι από σόι!!!

Κυριακή βράδυ...Στην αγαπημένη μας μπυραρία εγώ κι ο καλός μου τρωγοπίνουμε μ'έναν πολύ καλό κι αγαπημένο μας φίλο...Είχαμε πολύ καιρό να τον δούμε οπότε ξεκίνησε να μας λέεει τα νέα του...Το αποτέλεσμα ήταν να φρίξουμε και να μας πέσουν τα ελάχιστα μαλλιά που μας έχουν απομείνει...
Το παλικάρι λοιπόν σαν παιδί κι αυτό έκανε μία σχέση...καλά ως εδώ θα πείτε...Χαρούμενος λοιπόν έκανε όλα τα χατήρια στη κοπέλα προκειμένου να είναι ευτυχισμένη και να μην βαρεθεί...που σημαίνει εκδρομές,μπαράκια και καλοπέραση...Τέλεια ως εδώ θα συνεχίσετε να λέτε...Έλα μου όμως που το κορίτσι ήθελε γιατρό...Νοσηλεύτρια η ίδια είχε το όνειρο να σμίξει με γιατρό κι ένας απλός φυσικός δεν της έκανε...Της έπεφτε λίγος...Μετά από σχεδόν ένα χρόνο ήξεων-αφίξεων χωρίσανε έτσι ώστε ο φίλος μας να ησυχάσει και το κορίτσι να βγει στη γύρα προς αναζήτησιν γιατρού(μεγάλου,μικρού,ελεύθερου ή μη..ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει άλλωστε)...
Τι γίνεται ρε παιδιά;;;Πώς έχουμε γίνει έτσι;;;Για ποιο λόγο το κάθε κοριτσάκι περιμένει να τα βρει όλα έτοιμα και δεν γουστάροει να ταλαιπωρηθεί καθόλου;;;Γιατί για να κοιτάξουν κάποιον πρέπει απαραίτητα να είναι γιατρός ή δικηγόρος στη χειρότερη ή επιχειρηματίας,με τελειωμένο στρατιωτικό κι ας είναι και 60 χρονών;;;Γιατί έχει χαθεί κάθε έννοια ηθικής υπόστασης έτσι ώστε να διαλύονται σπίτια απλώς και μόνο επειδή ο άλλος βαριέται να μιλήσει με τη γυναίκα του κι η άλλη δέχεται να διαλύσει μία οικογένεια μόνο και μόνο επειδή θέλει γεμάτο πορτοφόλι;;;Αυτή είναι η αγάπη κι η συντροφικότητα στις μέρες μας;;;
Δεν ξέρω πραγματικά αν πρέπει να γαλάσω ή να βαλαντώσω στο κλάμα με όλα αυτά που ακούω...Έχουμε τρελαθεί τελείως...Ο καθένας θέλει απλώς να περνάει καλά,να μην ταλαιπωρείται,ούτε και να προβληματίζεται...Συγχαρητήρια για τις ουσιαστικές και ποιοτικές ανθρώπινες σχέσεις που έχουμε...
Καλύτερα να ταλαιπωρούμαι και κάθε βράδυ να ξαπλώνω στην αγκαλιά σου...Το προτιμώ...Τουλάχιστον εγώ είμαι ευτυχισμένη...

Τα φιλιά μου σε όλους και καλή εβδομάδα....

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Κατά μάνα κατά κύρη...

Το Σώμα επιστρέφει με μία ακόμα συναρπαστική περιπέτεια από την ταριφοχώρα...Πλέον έχω αρχίσει και πιστεύω ότι όλα τα ευτράπελα σε μένα θα τύχουν...
Ήταν ένα όμορφο ηλιόλουστο πρωινό κι εγώ καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή που έπρεπε να πάω για δουλειά αντί να στρωθώ κάτω από τη λιακάδα,αγκαλιά με το μωράκι μου και μια φραπού(αθάνατοι Χατζηφραγέτα)...Μπαίνω σε ένα ταξί σκεπτόμενη ότι πλησίαζαν οι διακοπές κι αφήνομαι σαν στραβοχυμένος λουκουμάς στο πίσω κάθισμα σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης...Φυσικά η ηρεμία μου δεν κράτησε πολύ...
Ο νέος εκπρόσωπος του ταριφοείδους είχε την τυπική εμφάνιση που έχει κάθε ταρίφας που σέβεται τον εαυτό του καθώς και την επαγγελματική του ιδιότητα...Τζινάκι και άσχετο μπλουζάκι από πάνω,γυαλιά μύγα,μαιμού ή όποιδήποτε άλλο είδος του ζωικού βασιλείου,χρυσή καδένα στο λαιμό κτλπ...Αυτός ο σεβάσμιος γέροντας λοιπόν είπε να με διαφωτίσει(λες και του το ζήτησα)περί των ανθρωπίνων σχέσεων έτσι ώστε να προοδεύσω στη ζωή μου και να μην έχω αυταπάτες και τρέφω φρούδες ελπίδες...
Η άποψή του λοιπόν ήταν ότι οι μάνες πρέπει να μαθαίνουν τα κορίτσια τους από μικρά ότι όταν θα μεγαλώσουν και κάνουν οικογένεια μ'αυτόν που αγαπούν να ξέρουν εκ των προτέρων ότι κάποια στιγμή θα τις απατήσει γιατί ο άντρας(ο σωστός ,ο έξυπνος ,ο καγκουρογοητευτικός)είναι έτσι από τη φύση του...άρα πρέπει να το δεχτούν και να μην προβούν σε χωρισμό όταν θα τους συμβεί παρά να πουν "Αγάπη μου μη στεναχωριέσαι η μαμά μου πάντα μου έλεγε ότι θα μου συμβεί...Σε συγχωρώ"..ΕΛΕΟΣ!!!Η ταριφογνώση συνεχίστηκε με το απόφθεγμα ότι αν δεν συμβούν τα παραπάνω τότε ο άντρας που αγαπάς είναι "αδερφή"...
Δεν άντεξα να ανοίξω συζήτηση απλά άκουγα αποσβολωμένη για μία ακόμα φορά!!!Τι να πω...Τα πιστεύουν αυτά που λένε ή απλά τα λένε για να περνάει η ώρα τους;;;Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα εννοούν αυτά ρε παιδιά!!!

Γι'αυτό αποφάσισα να διηγούμαι τις ιστορίες αυτές για να γελάμε μαζί...

Οπότε νέες μανάδες γαλουχίστε τα παιδιά σας έτσι ώστε οι άντρες να βγουν βλάκες κι οι κόρες θύματα...αυτά προστάζει ο νέος τρόπος διαπεδαγώγησης...Τι να πω...δεν λέω τίποτα!!!


ΥΣΤ:Χρόνια Πολλά και καλά,πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε με αγάπη και υγεία!!!!

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Είσαι πιο έξυπνος από ένα...τετράποδο;;;

Κυριακή βράδυ..γύρω στις έντεκα..γυρίζω με έναν εκπρόσωπο της καταραμένης κίτρινης φυλής στο σπιτάκι μου προκειμένου να ξεκουραστώ...Σκέφτομαι τα κουβερτάκια μου που σε λίγο θα χαρώ,όταν μου αποσπά την προσοχή μία συνομιλία που λαμβάνει χώρα στον ασύρματο του ταρίφα...Και τι συνομιλία!!!
Το θέμα που τέθηκε είναι ότι αφού ο άνθρωπος κατάγεται από τα ζώα τότε θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε και την οικογένεια όπως αυτά...Σας βλέπω να απορείτε και με το δίκιο σας δηλαδή!!!Θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοάω(έτσι για να μπαίνουμε και στην ταριφική διάλεκτο)..Ο τύπος υποστήριζε ότι εφόσον τα ζώα ερωτοτροπούν,γεννούν και μετά το "ζευγάρι" παύει να είναι μαζί,για ποιο λόγο να μην κάνει το ίδιο και ο άνθρωπος;;;Που σημαίνει ότι βρίσκεις έναν εκπρόσωπο του άλλου φύλου(έναν δικηγόρο,έναν γιατρό,έναν απόφοιτο ριάλιτι βρε αδερφέ στη χειρότερη-έτσι για να αλλάξει και το αίμα στην οικογένεια),κάνετε ένα παιδί και μετά χωρίζετε...One night stand με μπόνους δηλαδή!!!Τώρα το πως θα μεγαλώσει αυτό το παιδί δεν μας απασχολεί ουδόλως...Και στην περίπτωση που μεγαλώνοντας ρωτήσει "Μαμά γιατί χώρισες με τον μπαμπά;;;" μπορείς κάλλιστα να απαντήσεις "Μα καλό μου και το γατάκι της κυρα-Κούλας απέναντι δεν έχει μπαμπά, μην στενοχωριέσαι"...
Κόντεψαν να μου πέσουν τ'αυτιά από αυτά που άκουγα...Πώς την έχουμε δει δηλαδή κάνουμε ένα παιδί και μετά το παρατάμε και το βλέπουμε στην καλύτερη κάθε σαββατοκύριακο;;;Που ζούμε ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε;;;;Ευτυχώς κατέβηκα γρήγορα και το μαρτύριο της ταριφοσυζήτησης έλαβε τέλος...
Με κάτι τέτοια αρχίζω να πιστεύω ότι έχουμε χάσει και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας και συνείδησης...Κατέβηκα εντελώς κεραυνοβολημένη και δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να κλάψω...Αποφάσισα απλά να το αναρτήσω έτσι για να μοιραστώ την έκπληξη μου μαζί σας...

Δεν ξέρω τι άλλο να προσθέσω...Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο άνθρωπος ξεχωρίζει από τα ζώα γιατί "άνω θρώσκει"(πορεύεται προς τα πάνω)αναφερόμενος στο μυαλό του...έρχομαι να διαφωνήσω...νέες έρευνες δείχνουν ότι κάτω θρώσκει...πολύ κάτω όμως!!!

ΥΣΤ:Ευτυχώς υπάρχουν κάτι συναντήσεις όπως αυτή με τα παιδιά από το xeblogarisma που μας θυμίζουν στιγμές ανθρωπιάς και κοινωνικής αλληλεγγύης...Μαζευτήκαμε το Σάββατο και μαζέψαμε αρκετά πράγματα για τις Φυλακές της Θήβας!!!Γνωριστήκαμε,τα είπαμε...γενικά περάσαμε πολύ όμορφα!!!Κι άλλα με υγεία λοιπόν!!!

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Xeblogarisma ή μήπως ξεμπλοκάρισμα;;;;

Καθημερινά ακούμε ότι όλοι περνάνε δύσκολα..ότι δεν έχουν αρκετούς πόρους για ν'αγοράσουν τα φιρμάτα ρουχαλάκια και τα trendy παππουτσάκια(Αθάνατοι Locomondo)...Υπάρχουν όμως και κάποια άτομα που πραγματικά έχουν ανάγκη απλά τα απαραίτητα...Πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιμηθήκατε σε βρώμικο περιβάλλον;;(και σίγουρα δεν αναφέρομαι στην τελευταία φοαρά που ξεχάσατε να βάλετε πλυντήριο)...Πότε ήταν η τελευταία φορά που μπήκατε στη σειρά για να πάρετε φαγητό;;;Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε κάγκελα στο πάράθυρό σας;;;Σίγουρα ποτέ!!!
Όχι το Σώμα δεν τρελλάθηκε απλά τα παιδιά από το xeblogarisma προσπαθούν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα για τις γυναικείες φυλακές της Θήβας...στις οποίες υπάρχουν και τα παιδάκια των κρατουμένων...Μικρές , αθώες ψυχούλες πίσω από τα κάγκελα...Όσοι λοιπόν θέλετε να βοηθήσετε αυτή τη προσπάθεια σας περιμένουμε αυτό το Σάββατο 11/04/2009 στις 17:30 μμ στην "Αυλή του Πέτρου",Πλαταιών και Λεωνίδου στον Κεραμεικό με γεμάτα ή άδεια τα χέρια όπως λέει κι η Πασταφλώρα μας...Η λίστα με τις ανάγκες είναι μεγάλη...

Πάνες.............. Παιδικά σαμπουάν........Πούδρες λαδάκια...........μωρομάντηλα...........παιδικά ρούχα -3ετών παιχνίδια.......σερβιέτες...................σαμπουάν σαπούνια.........αφρόλουτρα..............τηλεκάρτες υγρά καθαρισμού γενικής χρήσης...............βιβλία βιβλια ξενόγλωσσα.....περιοδικά........φόρμες και άνετα ρούχα σαγιονάρες..................εσώρουχα...........τσιγάρα
Υπάρχει επίσης ανάγκη για κάποιο εξοπλισμό στα κελιά και στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας που λειτουργεί για τις γυναίκες:
Ανεμιστήρες........1 εκτυπωτής........ηλεκτρικά καλοριφέρ Εξοπλισμός κουζίνας........1 προτζέκτορας.......πανί προβολής 1 laptop....................μπασκέτες...............φιλέ βόλλεϋ σπόροι λουλουδιών...............μικρά φυτά

Εγώ θα είμαι σίγουρα εκεί και θα σας περιμένω όλους όσους θελήσετε να έρθετε...Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους ευαισθητοποιήθηκαν και πρόσφεραν ότι μπορούσαν...Ένα παιχνίδι που βαρέθηκε το παιδί σας μπορεί να σκορπίσει χαρά σε τόσα άλλα...ένα ρούχο δικό σας από καιρό ξεχασμένο μέσα στη ντουλάπα μπορεί να ζεστάνει ένα άλλο κορμί...Μπορείτε να ενημερωθείτε για τη δράση των παιδιών πατώντας πάνω στα links που σας έδωσα...

Λοιπόν σας χαρίζω απλόχερα την αγάπη μου και σας ευχαριστώ που μπήκατε έστω και στον κόπο να διαβάσετε αυτό το κείμενο...Σας περιμένω...

:-)

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Μη μου τους κύκλους τάρατε...

...ή σε σύγχρονα Ελληνικά γιατί δεν με αφήνετε ήσυχη;;;
Γιατί δεν με αφήνετε ήσυχη να χαρώ τη ζωή μου όπως θέλω;;;Γιατί πάντα όταν πας να κάνεις κάτι σωστό βρίσκεις και τον μπελά σου από πάνω;;;Γιατί ποτέ όταν κάνεις κάτι δεν είναι αρκετό με αποτέλεσμα κανείς να μην είναι ευχαριστημένος από σένα;;;;Γιατί όταν αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα σοβαρό δεν σε καταλαβαίνει σχεδόν κανένας ή μάλλον γιατί η κατανόηση των περισσότερων σταματάει εκεί που αρχίζει το συμφέρον τους;;;;
Γιατί δεν με αφήνετε ήσυχη να χαρώ τα νιάτα μου μ'αυτόν που αγαπάω;;;Γιατί τόσα προβλήματα ρε γαμώτο;;;Γιατί πρέπει να αντιμετωπίζουμε στο οικογενειακό μας περιβάλλον αρρώστιες,καυγάδες κι ένταση;;;Γιατί;;;Γιατί να μην μπορώ να χαρώ μία ταινία;;;Γιατί τόση στενοχώρια,τόσος πόνος;;;Και γιατί εκεί που υπάρχει ήδη ένα σοβαρό πρόβλημα εμείς με την συμπεριφορά μας δημιουργούμε περισσότερα;;;Γιατί έχει χαθεί η ευγένεια;;;Γιατί ακόμα και οι γονείς υποτιμούν τα παιδιά τους;;;Γιατί όλοι ψάχνουν να κάνουν καριέρα και ξεχνάνε να ζήσουν;;;
Είμαι ανόητη που χαίρομαι με πράγματα ασήμαντα;;;Είμαι ανόητη που ένιωσα ευτυχισμένη επειδή ο αγαπημένος μου με βοήθησε στην κουζίνα;;;Είμαι ανόητη που χαίρομαι όταν χαίρεται και πονάω όταν πονάει;;;Είμαι ανόητη που θέλω να ξυπνάω τα πρωινά δίπλα του χωρίς να μας ενοχλεί κανείς ρε γαμώτο;;;
Μάθετε να χαίρεστε επιτέλους με πράγματα καθημερινά κι ασήμαντα...Εκεί κρύβεται η ευτυχία και πουθενά αλλού...όσα προβλήματα κι αν έχετε,και πιστέψτε με ξέρω,πάρτε ανάσα κι ηρεμήστε...Μην τα βάζετε με τους άλλους...Όχι άλλη γκρίνια ρε γαμώτο...Όχι άλλοι καυγάδες...Όχι άλλες βαριές κουβέντες...

Χαμογελάστε...κάνει καλό!!!

Σας φιλώ όλους και καλό Σαββατοκύριακο!!!