Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

Ο Νοέμβρης σιγά-σιγά φτάνει προς το τέλος του και τα Χριστούγεννα μας γνέφουν συνωμοτικά από την γωνία...Το κρύο γίνεται βαρύτερο προς μεγάλη μου χαρά γιατί προμυνύονται ακόμα περισσότερες αγκαλιές μπροστά στο αναμμένο τζάκι...Λοιπόν επειδή η ατμόσφαιρα σηκώνει κατί άκρως γιορτινό και σοκολατένιο το Σώμα που όχι μόνο χορεύει αλλά μαγειρεύει κιόλας έψαξε και βρήκε την πιο ΣΟΚΟλασμένη συνταγή για σοκολατόπιτα...Την έφτιαξα και ήταν απλώς όνειρο...Σας την παραδίδω κι εύχομαι να την απολαύσετε όπως κι εγώ με πολλέσ αγκαλιές,φιλιά και ταίσμα στο ενδιάμεσο...

ΥΛΙΚΑ

  • 250 γρ βιτάμ
  • 1 φλυτζάνι του τσαγιού αλεύρι(κοσκινισμένο)
  • 1 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
  • 5 αυγά
  • 500 γρ σοκολάτα γάλακτος
  • 100 γρ κουβερτούρα
  • 1 φλυτζάνι του τσαγιού κρέμα γάλακτος

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη να ενωθούν καλά,στη συνέχεια προσθέτουμε το βιτάμ και τη σοκολάτα γάλακτος αφού την έχουμε λιώσει.Χτυπάμε καλά για να ενωθούν και στη συνέχεια προσθέτουμε και το αλεύρι...Βάζουμε το μείγμα μας σε βουτυρωμένο στρογγυλό ταψί με διάμετρο περίπου 32 και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 για 20 λεπτά περίπου ανάλογα με το φούρνο..

Μόλις ψηθεί,την χαράζουμε και σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε τη κρέμα γάλακτος και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε την κουβερτούρα και ανακατεύουμε να λιώσει....Περιχύνουμε την πίτα μας και την αφήνουμε να πιει το γλάσο που μόλις φτιάξαμε...Κι είναι έτοιμη!!!Καλύτερα στο γλάσο να χρησιμοποιήσετε κουβερτούρα γάλακτος που κυκλοφορεί τώρα στα Σούπερ Μάρκετ...

Την υπέροχη αυτή συνταγή την βρήκα στο <<Συνταγές της Παρέας >>και θα ήθελα να ευχαριστήσω αυτά τα παιδιά για τις υπέροχες συνταγές τους...Φτιάξτε τη και θα με θυμηθείτε...κι αν όντως ισχύει ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι είμαι σίγουρη ότι ο καλός μου με ξαναερωτεύτηκε!!!χεχε!!!

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

...Σαλπάρουμε...

Νιώθω ότι επέστρεψα..Ακριβώς επειδή επέστρεψες εσύ...Τόσο καιρό δεν ζούσα...Έβλεπα τα πάντα μέσα από μια βαριά κουρτίνα...Μια κουρτίνα που όλα τα παραμόρφωνε σε τρομερά άσχημο βαθμό...
Ένιωσα πιο μόνη από ποτέ..Άρχισα να πιστεύω ότι είσαι ένα τέλειο δημιούργημα της φαντασίας μου...Ένα πλάσμα μυθικό που κατοικεί στα ονειρά μου...Οι στιγμές μας μακρινό παρελθόν...Ένα παρελθόν χρωματιστό κι αέναα χαρούμενο...Μετά σκοτάδι...Βαρύ,πυκνό κι αδιαπέραστο σκοτάδι...Ένα τούνελ μακρύ κι απροσπέλαστο...Το μυαλό να παίρνει επικίνδυνες στροφές...
Σ'αγαπάω πιο πολύ από την ζωή μου..Ώρες ώρες νιώθω ότι δεν έχεις έρθει...ότι θα ξυπνήσω και θα είμαι πάλι μόνη χωρίς εσένα...

Σου ζητάω να μου μιλάς για να βυθίζομαι στη ζεστή χροιά της φωνής σου...Νιώθω ότι σε ερωτεύομαι από την αρχή, ακόμα πιο δυνατά...

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Ψεκάστε,σκουπίστε,τελειώσατε!!!!

Το σώμα επέστρεψε στον μπλογκόκοσμο γεμάτο χαρά και υποσχέθηκε πάνω από όλα στον εαυτό του να γράφει πιο συχνά...Για του λόγου το αληθές λοιπόν παίρνω αμπάριζα και βγαίνω,αμπεμπαμπλόμ του κειθεμπλόμ μπλιμ μπλομ και ούτω καθεξής και ξεκινάω...
Χθες το απόγευμα καθώς ετοιμαζόμουν να βγω, σκόνταψα πάνω στην ανοιχτή τηλεόραση..έψαχνα το τηλεχειριστήριο για να την κλείσω όταν είδα την συγκεκριμένη διαφήμιση..Μια ωραία γυναίκα κατόρθωσε να ετοιμαστεί μόλις(ω του θαύματος)σε 5 λεπτά με την θαυματουργή λακ γνωστής εταιρείας καλλυντικών...Και όχι μόνο έλυσε το στγκεκριμένο μείζον πρόβλημα αλλά σας πληροφορώ ότι το μότο της διαφήμισης ήταν ότι τώρα όλα είναι δυνατά όπως το να βρεις τον τέλειο άντρα και να τον κρατήσεις για πάντα δικό σου...Και όλα αυτά μόλις με μία λακ...Α ρε κατακαημένη Γεωργία Βασιλειάδου που παιδευόσουν με τις γλάστρες για να τσακώσεις τους γαμπρούς...Ή εσύ Κατινάκι μου από τις Μάγισσες της Σμύρνης που έτρεχες στους γυαλούς για να μελετήσεις το Κοράνι και να φτιάξεις τα λιώματα και τα μπουγιούμια...Τώρα η τεχνολογία έχει προχωρήσει..με μία λακ αλλά και με άλλα θαυματουργά επιτεύγματα όπως κραγιόν,μολύβια ματιών,τσάντες και παπούτσια ,η κάθε γυναίκα μπορεί να παντρευτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της...
Η ίδια ακριβώς κατάσταση ισχύει και για τους εκπρόσωπους του άλλου φύλου...After shaves,κολώνιες,αποσμητικά,γρήγορα αυτοκίνητα και ακριβά πουκάμισα βρίσκονται καθημερινά στην υπηρεσία του σύγχρονου άντρα προκειμένου να κατακτήσει την γυναίκα των ονείρων του και κατά συνέπεια την εκτίμηση των γύρω του ...
Τι γίνεται ρε παιδιά;;;Γιατί μας παρουσιάζουν σαν ελαφρόμυαλα όντα χωρίς προσωπικότητα;;;Γιατί τα μόνα βιβλία που διαφημίζουν είναι κάτι άνοστα σύγχρονα άρλεκιν και τα φιρμάτα μαγαζιά της παραλιακής;;;Αυτός είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής;;;Να είμαστε εντυπωσιακοί και να διασκεδάζουμε όλοι μαζί σωριδόν;;;Μία μεταγενέστερη άποψη εφάμιλλη του ότι φάμε,ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας;;;Αυτοί είμαστε ρε γαμώτο;;;Μία μόδα είναι ο χαρακτήρας μας;;;Σίγουρα όλοι μας θέλουμε να αρέσουμε στον σύντροφό μας,προσωπικά είμαι πάρα πολύ κοκκέτα αλλά δεν κινείται η ζωή μου γύρω από έναν καθρέφτη, ούτε και κάθε πρωί βγαίνω από το σπίτι σαν να πρόκειται να πάω σε δεξίωση...
Δεν ξέρω ίσως να το βλέπω λάθος εγώ τελικά..ίσως να είμαι εγώ πολύ ρομαντική...αλλά τουλάχιστον θέλω να πιστεύω ότι δεν περιμένω καμία λακ για να με μεταμορφώσει σε είδωλο του sex,ούτε στήνομαι ώρες σε ένα κλαμπ με ένα ποτό στο χέρι προσποιούμενη ότι διασκεδάζω όσο ποτέ στη ζωή μου...Πηγαίνω στα κουτούκια μου κι αράζω να πιω το κρασάκι μου ήρεμα κι ανθρώπινα...Το θέμα είναι να ζεις όπως θέλεις εσύ κι όχι όπως σου επιβάλλει το κάθε σαχλό μέσο ενημέρωσης!!!Αν γουστάρεις τα μπουζούκια ναι να πας!!!Αλλά να το θες εσύ πραγματικά κι όχι να ακολουθείς το κοπάδι...

Όπως πολύ σωστά έχει πει ο Balidor το lifestyle είναι μοναδικό..Σε κάνει από μηδενικό νούμερο...

Εύχομαι να αλλάξουν όλα αυτά..Να ΄κάνουμε πράγματα που πραγματικά τα γουστάρουμε και μέσα από αυτά να γινόμστε καλύτεροι και πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε...

Σας φιλώ και καλό μας μήνα...

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Άγιος ο έρωτας...

Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινό
το σώμα σου κόλλησε στο σώμα μου
με τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα.
Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα των ποδιών σου
Ανάμεσα στα όνειρα σπαράζει η ζωή μας,
ανάμεσα στα όστρακα παφλάζει η καρδιά μας


Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.



Πάνω από την θάλασσα, στη μεριά του ανέμου
στα μαύρα ντύνεσαι κι ανοίγεις το σκοτάδι
σηκώνεις τα άστρα σε χορό
και το κορμί μου σ' άγριο ποτάμι.


Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός!!!!


Για σένα...