...και τούτη η μέρα ας μας βρει,μ'αυτούς που αγαπούμε...
Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008
ΑΓΙΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ...
Θα σε περιμένω για όσο χρειαστεί..Γιατί εσύ είσαι ο αέρας που μου δίνει ζωή...Χωρίς εσένα δεν υπάρχω...Δεν ζω...Σ'ευχαριστώ για όλα αυτά τα υπέροχα συναισθήματα που μου χαρίζεις...Για όλες αυτές τις μαγικές στιγμές...Να κοιμάσαι ήσυχος αφέντη μου...Η σκέψη μου σε προστατεύει από κάθε κακό...Σε περιμένω για να κάνουμε το κόσμο παραμύθι...Το δικό μας παραμύθι...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
"...Σε περιμένω για να κάνουμε τον κόσμο παραμύθι...Το δικό μας παραμύθι..." αυτό γιατί το αφαίρεσες;
Είναι τόσο όμορφο και γλυκό...
καλό ξημέρωμα.
Ήθελα να γράψω και κάτι ακόμα...Τώρα είναι όπως το ήθελα...Πώς σου φαίνεται;;;;
Τώρα είναι -πράγματι- ολοκληρωμένο...
Ζηλεύω τον τυχερό αποδέκτη αλλά ...αυτά έχει η ζωή.
πολλά φιλιά
Ειναιπολυ ωραιο το blog σου.Γεματο λεπτοτητα και φαντασια. Οσον αφορα τη μαγειρικη εχεις απολυτο δικιο.Δεν ειναι μονο τεχνη αλλα η δυσκολοτερη.Εχεις πολλα ανομοια υλικα που πρεπει να ομογενοποιησεις με διαφορετικους χρονους και τροπους χειρισμου και μονο μια προσπαθεια.Αν τη χασεις..... Αυτο βεβαια σε επαγγελματικο επιπεδο .Ααα .. και μεγιστο χρονο 20 λεπτα. Επειδη ειμαι επαγγελματιας σε διαβεβαιω πως η ζωγραφικη ειναι σαν περιπατος μωρων.. Στειλε και κανενα ωραιο πιατο αν θες. Ταλεμε λοιπον
μιμη μου σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα θερμά σου λόγια...Εύχομαι να τα λέμε συχνά!!!!
:-)
Δημοσίευση σχολίου