Ο άντρας που θα παντρευτώ,θα είναι από σόι!!!

Κυριακή βράδυ...Στην αγαπημένη μας μπυραρία εγώ κι ο καλός μου τρωγοπίνουμε μ'έναν πολύ καλό κι αγαπημένο μας φίλο...Είχαμε πολύ καιρό να τον δούμε οπότε ξεκίνησε να μας λέεει τα νέα του...Το αποτέλεσμα ήταν να φρίξουμε και να μας πέσουν τα ελάχιστα μαλλιά που μας έχουν απομείνει...
Το παλικάρι λοιπόν σαν παιδί κι αυτό έκανε μία σχέση...καλά ως εδώ θα πείτε...Χαρούμενος λοιπόν έκανε όλα τα χατήρια στη κοπέλα προκειμένου να είναι ευτυχισμένη και να μην βαρεθεί...που σημαίνει εκδρομές,μπαράκια και καλοπέραση...Τέλεια ως εδώ θα συνεχίσετε να λέτε...Έλα μου όμως που το κορίτσι ήθελε γιατρό...Νοσηλεύτρια η ίδια είχε το όνειρο να σμίξει με γιατρό κι ένας απλός φυσικός δεν της έκανε...Της έπεφτε λίγος...Μετά από σχεδόν ένα χρόνο ήξεων-αφίξεων χωρίσανε έτσι ώστε ο φίλος μας να ησυχάσει και το κορίτσι να βγει στη γύρα προς αναζήτησιν γιατρού(μεγάλου,μικρού,ελεύθερου ή μη..ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει άλλωστε)...
Τι γίνεται ρε παιδιά;;;Πώς έχουμε γίνει έτσι;;;Για ποιο λόγο το κάθε κοριτσάκι περιμένει να τα βρει όλα έτοιμα και δεν γουστάροει να ταλαιπωρηθεί καθόλου;;;Γιατί για να κοιτάξουν κάποιον πρέπει απαραίτητα να είναι γιατρός ή δικηγόρος στη χειρότερη ή επιχειρηματίας,με τελειωμένο στρατιωτικό κι ας είναι και 60 χρονών;;;Γιατί έχει χαθεί κάθε έννοια ηθικής υπόστασης έτσι ώστε να διαλύονται σπίτια απλώς και μόνο επειδή ο άλλος βαριέται να μιλήσει με τη γυναίκα του κι η άλλη δέχεται να διαλύσει μία οικογένεια μόνο και μόνο επειδή θέλει γεμάτο πορτοφόλι;;;Αυτή είναι η αγάπη κι η συντροφικότητα στις μέρες μας;;;
Δεν ξέρω πραγματικά αν πρέπει να γαλάσω ή να βαλαντώσω στο κλάμα με όλα αυτά που ακούω...Έχουμε τρελαθεί τελείως...Ο καθένας θέλει απλώς να περνάει καλά,να μην ταλαιπωρείται,ούτε και να προβληματίζεται...Συγχαρητήρια για τις ουσιαστικές και ποιοτικές ανθρώπινες σχέσεις που έχουμε...
Καλύτερα να ταλαιπωρούμαι και κάθε βράδυ να ξαπλώνω στην αγκαλιά σου...Το προτιμώ...Τουλάχιστον εγώ είμαι ευτυχισμένη...

Τα φιλιά μου σε όλους και καλή εβδομάδα....