Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Απλά ένα ευχαριστώ.....


Θέλω να αφιερώσω το τραγουδάκι που ακολουθεί στον άνθρωπό, που χωρίς υπερβολές ότι είμαι αλλά και αυτά που ευελπιστώ πως θα γίνω κάποια στιγμή τα χρωστώ σ'εκείνον...Θέλω να του πω ευχαριστώ για όλα,που είναι δίπλα μου ουσιαστικά παρά την χιλιομετρική μας απόσταση και να του ευχηθώ καλό κουράγιο με μένα που έμπλεξε...Α!!!και για να σας προλάβω...Δεν έχουμε επέτειο..Απλά ήθελα να του δείξω την αγάπη μου και το πόσο μου λείπει...Το τραγουδάκι είναι ένα απο τα αγαπημένα μας και είναι του Θανάση Παπακωνσταντίνου απο τον καινούργιο του δίσκο...Είναι η ιστορία του Φορτίνο Σαμάνο που καπνίζει το τελευταίο του τσιγάρο πριν να εκτελεστεί...


Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
«Είμ' ό,τι δεν έζησα. Είμαι η βροχή που θα 'ρθει
να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ, στα κρεβάτια τους, θα στενάζουν ξαναμμένες:
«Ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή;»
Ο στρατιώτης με τ' όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
«Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει.
Είμαι ένας μικρός θεός, είμ' ένα στοιχειό.
Πάνω από το αίμα του, αύριο εδώ, την ίδια ώρα,
ερπετά θα σέρνονται, όπως κάνω κι εγώ».
Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
«Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν.
Ο καιρός θα χάνεται, ώσπου κάποιο απ' αυτά
θα φωνάξει liberta! Kι όπως θα κοιτάει τις κάννες,
θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά».



Έχω ακόμη μέσα στα μάτια μου εσένα να κινείσαι με τον ρυθμό της μουσικής με βλέμμα γλυκό και με χαμόγελο στα χείλη...Μην μου αλλάξεις ποτέ...Για κανέναν λόγο..Μείνε έτσι ρομαντικός κι ιδεολόγος κι έλα να κάνουμε τον κόσμο παραμύθι...Σ'ευχαριστώ για όλα...
ΥΣΤ:Μην περιμένετε επετείους και γιορτές για να δείξετε στον άλλο ότι τον αγαπάτε και τον νοιάζεστε..Κάντε του εκπλήξεις σε άσχετες φαινομενικά στιγμές και μην περιμένετε τον Άγιο Βαλεντίνο ή την Αγία Πουλχερία για να εκφραστείτε...Η αγάπη κι ο έρωτας είναι δώρα...Ας διατηρήσουμε την φλόγα αναμμένη...
Αυτά...Να είστε καλά και να εκφράζεστε...

Τρίτη 29 Ιουλίου 2008

Όοοοοοοοοοοοοοτι να 'ναι....

Το σώμα επέστρεψε παιχνιδοχορευτιάρικο κι έχει όρεξη για πλάκες κι οτινανιστικές κουβέντες...Για του λόγου το αληθές λοιπόν θέλω να αφιερώσω τα παρακάτω στιχάκια που, γεννήθηκαν στο μυαλό μου σήμερα το πρωί καθώς περίμενα στην ουρά για να πληρώσω τον λογαριασμό του ΟΤΕ,στο πιο ξεχωριστό κομμάτι μου που πάντα με κάνει να γελάω με το έξυπνο κι αστείρευτο χιούμορ του...Ιδού λοιπόν τι είπε ο ποιητής...

Είσαι το φεγγάρι
κι εγώ είμαι ο ήλιος
είσαι το γαλόπουλο
κι εγώ ο Μπαρμπα-Μπίλιος....

Εγώ είμαι το σκαθάρι
κι εσύ είσαι το τέζα
είμαι η πατάτα
κι εσύ είσαι η φριτέζα

Εσύ είσαι ο Ταρζάν
κι εγώ είμαι η τσίτα
εσύ είσαι ο γύρος
κι εγώ είμαι η πίτα

Εσύ είσαι το τσίπουρο
κι εγώ είμαι ο μεζές
εσύ είσαι η πόρτα
κι εγώ ο μεντεσές....

Ναι ξέρω ότι είναι εντελώς καμμένα...αλλά τι να κάνουμε...

χιχι

Σας διαβάζω όλους συχνά...Δεν σας ξεχνάω....

Φιλιά σε όλους...