ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΙ..ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

Χτες βράδυ μαλώσαμε…Πολύ έντονα…Για ασήμαντους λόγους..Ηλίθιες παρεξηγήσεις της στιγμής…Μου ‘πες αυτό,

Όχι εσύ μου είπες το άλλο…Φταίω,φταις,φταίμε…

Νιώθω ότι ζω ξανά το σκηνικό χθες το βράδυ μέσα στο αυτοκίνητο..εγώ να κλαίω κι εσύ να νιώθεις πιεσμένος επειδή εγώ κλαίω…Να νιώθεις κακός κι άκαρδος…κι εγώ να κλαίω περισσότερο αφού εξαιτίας μου ένιωθες έτσι…Ω Θεέ μου…

Μετά ξαπλωμένη στο κρεββατάκι μου,σκεπασμένη με όλα τα παπλωματούδια, να σου στέλνω όλη μου την αγάπη και την συγνώμη μου σε μορφή sms…Και να περιμένω από πάνω με όλη την ελπίδα του κόσμου στα μάτια μου…Μου στέλνεις ότι μ’αγαπάς και κοιμάμαι…Με ξυπνάει ο φόβος ότι θα με χωρίσεις…ότι με κάποια άλλη θα πέρναγες καλύτερα…Κι ας ξέρω ότι με λατρεύεις…όπως σε λατρεύω κι εγώ…

Το πρωί πονάει όλο μου το σώμα…φοβάμαι ότι το μήνυμα πως χωρίζουμε θα έρθει από στιγμή σε στιγμή μαζί με την πρωινή καλημέρα σου…

Και τότε σαν αντιπερισπασμό κάνω όνειρα…λέω στον εαυτό μου ότι είμαι άνθρωπος και κάνω λάθη…Ζητάω συγνώμη ειλικρινά και προχωράω…Δυστυχώς δεν έχω την ικανότητα να γυρίσω τον χρόνο πίσω..μπορώ όμως να κάνω καλύτερο το τώρα ρε γαμώτο…Ίσως αυτό να έχει περισσότερη σημασία τελικά…

Το λέω σ’εσένα που αυτή τη στιγμή διαβάζεις αυτές τις ανόητες γραμμές που αράδιασα πάνω στο χαρτί…Είναι απόλυτα λογικό και να κάνεις λάθη και να τσακωθείς…ΑΛΛΑ!!!μην το αφήνεις να πάει πιο μακριά από όσο χρειάζεται…Δεν αναφέρομαι σε μη αναστρέψιμα λάθη,αλλά σε αυτά τα ηλίθια καθημερινά που προκύπτουν χωρίς λόγο…

Όταν νιώθετε ενοχές αποδεκτείτε τις και αμέσως μετά διώξτε τις..και προσπαθείστε να κάνετε αυτόν που, αθελά σας είμαι σίγουρη, αδκήσατε χαρούμενο…σας βλέπω να προβληματίζεστε....κι όμως δεν είναι δύσκολο..Μια σοκολάτα και μια αγκαλιά αρκούν…και πολλά ζαχαρένια φιλιά…και προς θεού μην κάνετε το λάθος της αναμετάδοσης του αγώνα ε;;;Δεν χρειάζεται να πείτε τίποτα φαίνεται μέσα στα μάτια σας…

Ας μην κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη..έχουμε αρκετούς που μας τρέχουν…είναι αδικία να το κάνουμε και ‘μεις οι ίδιοι στον εαυτό μας…Α!!!και αν εσύ που με διαβάζεις είσαι αυτός που αδικήθηκε όταν δεις την σοκολάτα της συγνώμης δέξου την..Έλα τώρα αφού κι εσύ ο ίδιος κάνεις λάθη...Όλοι κάνουμε....Πάρε λοιπόν το γλύκισμα και μοιράσου το με αυτόν που αγαπάς…Αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα…Πάντα υπάρχουν συννεφάκια…αφού έβρεξε λοιπόν….

…..σήμερα πιαστείτε από το χέρι και βγείτε μια βόλτα στην λιακάδα!!!

ΑΦΕΘΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ

Στην εποχή του οργασμού της τεχνολογίας και της υπερπροσφοράς των αγαθών,ο άνθρωπος σπάνια χαμογελά πραγματικά…Η μόνη του ενασχόληση και πηγή χαράς είναι το να ασχολείται με τα «κοινωνικά σχόλια» ή κατά κόσμον: το κουτσομπολιό…

Πού πήγε και με ποιον(το κυριότερο στοιχείο για έναν κοινωνικό σχολιαστή) η κόρη του γείτονa ,τι αυτοκίνητο πήρε ο άντρας της εξαδέλφης Μαρίας,αν φόρεσε σκουλαρίκι ο γιός του Μπάμπη του σουβλάτζη και άλλα πολλά...

Για ποιον λόγο όμως γίνονται όλα αυτά;Μα φυσικά για να αισθανθούμε ανώτεροι από τους υπόλοιπους..Είτε γιατί έχουμε περισσότερα λέφτα,είτε γιατί έχουμε καλύτερο αυτοκίνητο,είτε γιατί το παιδί μας πήρε πιο υψηλούς βαθμούς στο σχολείο, ακόμα και γιατί η γάτα ή ο σκύλος μας μασάνε με περισσότερο στύλ από τα υπόλοιπα κατοικίδια…

Νιώθουμε όμως πραγματικά καλύτερα έτσι;ΟΧΙ…Το κένο υπάρχει και μεγαλώνει όλο και περισσότερο…Έχουμε καταντήσει άλογα σε μια τρελή κούρσα ταχύτητας για την κατακτηση του έπαθλου της πιο μίζερης ζωής..γιατί μόνο μίζερη μπορεί να είναι μία τέτοια ζωή…Μια ζωή χωρίς έρωτα,χωρίς πάθος,χωρίς φίλους…

Αφήσαμε πίσω μας το γέλιο και την χαρά που προσφέρουν οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις..Ξεχάσαμε τα ηλιοβασιλέματα και τα μεθυσμένα δειλινά…τα τραγούδια με την παρέα στα κουτούκια και τα τσιμπολογήματα των ποπ-κορν στα θερινά σινεμά…Λησμονήσαμε το πώς είναι να σε τιμούν με την παρουσία και την καλή τους διάθεση οι φίλοι σου στα γενέθλιά σου…

Με λένε ρομαντική…αλλά δεν με νοιάζει γιατί εγω ΖΩ!!!Ζω την δική μου ζωή και όχι αυτή που μου προσφέρει η πανάκριβη LCD τηλεόρασή μου…Ακούω τον δικό μου οργασμό όταν κάνω έρωτα και όχι της ξανθιάς πρωταγωνίστριας της καθημερινής σείρας των επτά και δέκα..Βγαίνω,πίνω,διασκεδάζω,κλαίω,τσακώνομαι,ερωτεύομαι και κρατάω την φλόγα ζωντανή…

Γι’αυτό σας λέω…Αφεθείτε να χαρείτε την ζωή…κι αφήστε και τον γείτονα καθώς και την εξαδέλφη Μαρία να χαρούν τις δικές τους…Μην μιζεριάζετε και μην μαραζώνετε χωρίς λόγο…Αγαπήστε,κάντε έρωτα…Μην πολεμάτε τον ίδιο σας τον εαυτό…

Αύριο ξυπνήστε και ανοίξτε το παράθυρο να καλωσορίσετε τον πρωινό ήλιο…πείτε καλήμερα στον διπλάνο σας(δεν φορολογείστε γι’αυτό),φτιάξτε τον πιο νόστιμο καφέ για σας και για όσους αγαπάτε και ξεκινήστε την μέρα σας με χαμόγελο…και θα δείτε ότι θα χαμογελάτε κάθε μέρα…Και να θυμάστε ότι συναρπαστική ή όχι την ζωή την κάνουμε εμείς οι ίδιοι…Κλείστε το χαζοκούτι και ζείστε την δική σας…απλά και ανθρώπινα…

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ...

Αγαπητέ μου φίλε,

Ναι σε σένα μιλάω…σε σένα που αυτή τη στιγμή διαβάζεις αυτές τις γραμμές…Δεν ξέρω ποιος καλός άνεμος φύσηξε και σ’έβγαλε στα λημέρια μου,ούτε και το αν θα θελήσεις ποτέ να με ξαναεπισκεφτείς…Εκείνο που ξέρω όμως είναι πως ότι διαβάσεις, είναι πέρα για πέρα αληθινό…

Είμαι ένα μικρό,χορευτιάρικο ον που αγαπά την ζωή σε όλη της την έκταση…Μου αρέσει να βοηθάω τους ανθρώπους και να δίνω ότι μπορώ για να μου χαμογελάνε…Όχι μην πάει το μυαλό σας σε γραφικά μονοπάτια,παρά μόνο σε ανθρώπινα…

Στη σημερινή εποχή μας μάθανε ούτε λίγο,ούτε πολύ να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και να περιμένουμε από τους άλλους να μας πλησιάσει…με αποτέλεσμα να έχει χαθεί η επικοινώνια μεταξύ μας…Όποιος ασχολείται με την πολιτική και με το σπίτι του γείτονά του βρίσκεται εντός μόδας και κλίματος…Δυστυχώς όποιος δεν ασχολείται με την γκαρνταρόμπα του άλλου καθως και με την νυχτερινή,εντός πίστας,επικαιρότητα βρίσκεται εκτός πραγματικότητας…

Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω ένα blog όπου θα μπορώ να μιλάω για όλα αυτά τα μικρά κι ασήμαντα που μας απασχολούν καθημερινά…για όποιον η όποιους σκέφτονται κάτι παρόμοιο…Γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που δεν σκέφτεται κάθε μέρα τον έρωτα,τη φιλία και γενικά τις ανθρώπινες σχέσεις…

Γράφω απλά και μόνο για τους ανθρώπους…και για όσα μας απασχολούν…Δεν ξέρω αν αυτό είναι κουτό η όχι,αλλά κι αν είναι στο κάτω-κάτω τα κουτά είναι και τα πιο ωραία πάνω σε αυτή τη γη…

Καλό μας ταξιδάκι λοιπόν….