Κι αν είμαι γκρινιάρα,μην με φοβάσαι...

Τις τελευταίες 5-6 μέρες τσακωνόμασταν...Για λόγους ασήμαντους...Λόγους που πήγαζαν από εξωγενείς πηγές με κυρίαρχες την κούραση,τη θλίψη και φυσικά το άγχος...Δεν μπορώ να πω ότι μου είναι εύκολα όλα αυτά...Ξαφνικά βρέθηκα να τρέχω με σκοπό να προλάβω να κάνω τα πάντα!!!Το πρωί δουλειά,το απόγευμα οικοκυρικά,να προλάβω να μαγειρέψω από την προηγούμενη μέρα για να μην γυρίσει ο μπαμπάς κι εσύ και δεν έχετε φσγητό...Πέφτω στο κρεββάτι το βράδυ και πονάω παντού(εντάξει φταίει και το γεγονός ότι είμαι αγύμναστη)..το πρωί ξυπνάω και νιώθω το κορμί μου έναν τέλειο σάκο του μποξ...

Γίνεσαι μέρα με τη μέρα όλο και πιο όμορφος κι εγώ από την κούραση δεν έχω όρεξη ούτε γυμναστήριο να πάω...και νιώθω μια γυναικούλα,μια μαίρη Παναγιωταρά κι εγώ...Πάντα έτρεχα ναι και με δουλειές του σπιτιού αλλά ποτέ δεν πρόσεξα μόνη μου ένα σπίτι...αγχώνομαι να μην έχει παράπονο ο μπαμπάς κι ας είναι ο πιο ήρεμος άνθρωπος του κόσμου...

Μην με αδικείς που γκρινιάζω και σου ζητάω σημασία...Είμαι πολύ περήφανη που τα περνάμε αυτά τώρα πριν φτιάξουμε το δικό μας σπίτι...Να φάμε τα λούκια τώρα για να ξέρουμε πως να λειτουργούμε ακόμα πιο καλά μαζί...Κακά τα ψέμματα βιώσαμε μία αρρώστια και τώρα έναν θάνατο μαζί...Μου φτάνει που δεν φαγωνόμαστε...απλά τις τελευταίες μέρες δεν ξέρω πανικοβλήθηκα...μόνο 24 είμαι ρε γαμώτο...αλλά έχω κι εγώ κότσια...πρέπει να πάψω να είμαι τελειομανής...να ξεκουράζομαι για να μπορώ να χαλαρώνω...Θα τα βρούμε όλα πιστεύω...τι στο καλό το πρώτο λούκι είναι που τρώμε εμείς οι δύο;;;απλά χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνο εσύ κι εγώ...Μόνοι μας...

Σε κοιτούσα χθες κι ήσουν τόσο μα τόσο όμορφος...είμαι τόσο ερωτευμένη μαζί σου αγάπη μου...Θα σε φροντίζω για μια ζωή αρκεί να με φροντίζεις κι εσύ...Ξέρω ότι μ'αγαπάς..Το βλέπω κάθε φορά που τα χάνεις όταν τσακωνόμαστε...νιώθω να είμαι η σταθερά σου...όπως είσαι κι εσύ η δική μου...

Σ'αγαπάω ρε γαμώτο...παρόλα τα προβλήματα...έρχονται ώρες που φοβάμαι ότι μπορεί αυτές τις μέρες να μην ήμουν συναρπαστική κι ενδιαφέρουσα..Το ξέρω ρε γαμώτο...αλλά κι εγώ προσπαθώ να τα έχω όλα όπως πρέπει..ναι το ξέρω ότι σου έσπασα τα νεύρα αλλά κι εγώ άνθρωπος είμαι...Λύγισα....και επειδή εκ φύσεως είμαι λίγο (εντάξει πολύ) γκρινιάρα σου σπασα κι εσένα τα νεύρα...κάποτε μου είχες πει ότι σου αρκεί μόνο η προσπάθεια...κι εγώ προσπαθώ πολύ...είμαι πολύ περήφανη για μας..περιμένω να μείνουμε μόνα μας...να ηρεμήσουμε απο όλα...Να χαλαρώνουμε στο σπιτάκι μας να βλέπουμε τις ταινίες μας,να αράζουμε στο μπαλκόνι μας...

Φοβήθηκα πολύ αυτές τις μέρες...

Αλλά σ'αγαπάω...ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!