Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Δεν μ'αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό...

Μπαίνοντας με υποδέχτηκε ένα κρύο ρεύμα αέρα κι εκείνη η αβάσταχτη σιωπή που συνοδεύει τους χώρους που δεν επισκέπτεται κανείς για πολύ καιρό... Κοίταξα γύρω μου και άρχισα σιγά σιγά να συνηθίζω στο χώρο...Βολεύτηκα στην θέση μου, ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου και προσπαθώ να δω πως θα καλύψω απουσία ενός χρόνου σε ένα κείμενο...
Γράφω - σβήνω και πάλι από την αρχή εδώ και αρκετή ώρα...Ώσπου αποφάσισα απλώς να πιω ένα καφεδάκι μαζί σας, να το πιάσουμε μαζί από την αρχή...

Έχω πάνω από ένα χρόνο να γράψω...Δεν βαρέθηκα απλώς έγιναν τόσα πολλά κι η ζωούλα μου άλλαξε εντελώς...Πέρυσι περίπου τέτοιο καιρό γράφτηκα σε μια θεατρική ομάδα η οποία μου απορρόφησε πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο ...Ατελείωτες πρόβες αλλά πέρασα πολύ ωραία κι έτσι δεν κλαίω τον ελεύθερο χρόνο που θυσίασα...Έμαθα αρκετά πράγματα και νιώθω πως πρόσθεσα στην προσωπικότητά μου ακόμα ένα λιθαράκι εμπειρίας...
Επιπλέον(πάμε στα μεγάλα νέα τώρα) είμαι επισήμως ३ μήνες παντρεμένη...Παντρεύτηκα τον Μαιο μια ηλιόλουστη μέρα κι ήταν το μεγαλύτερο πάρτυ της ζωής μου...Φτιάξαμε το σπίτι μας με πολλή αγάπη, μεράκι και πάθος για δημιουργία και πλέον πλέκω με μεταξωτή κλωστή την καθημερινότητά μου...Άλλοτε είναι εύκολη, άλλοτε πιο πολύπλοκη αλλά αράζω στην αγαπημένη μου πολυθρόνα πίνοντας το καφεδάκι μου και προχωράω...Νιώθω σαν να έχω βουτήξει στο ζεστό νερό μιας μπανιέρας έπειτα από μια πολύ δύσκολη μέρα...Αν έπρεπε να περιγράψω τα συναισθήματά μου αυτόν τον καιρό θα έλεγα πως είναι εκ διαμέτρου αντίθετα...Από τη μια η απόλυτη χαρά κι από την άλλη η απόλυτη αγωνία με όλα αυτά που γίνονται...Δεν ξέρω τι να πω πια...Μας κατάντησαν να μην μπορούμε να νιώσουμε σιγουριά για τίποτα...να μην μπορούμε να σχεδιάσουμε κανένα μέλλον...Ο φόβος μας περιμένει στη γωνία...Ακούω ανθρώπους να μην έχουν δουλειά, νέους που σπούδασαν και τώρα αραχνιάζουν σπίτια τους νιώθοντας άχρηστοι...Δεν ξέρω που θα βγει όλο αυτό...
Και το χειρότερο όλων είναι ότι ακόμα και τώρα τσακώνονται κάποιοι για τις παρατάξεις...ακόμα και τώρα δεν έχουν καταλάβει ότι όλοι ίδιοι είναι...

Ας μην τους αφήσουμε να μας κάνουν ότι θέλουν...ας μην τους αφήσουμε να παίζουν με την ύπαρξή μας...Τουλάχιστον ας φροντίσουμε να είμαστε αληθινοί και να επικοινωνούμε μεταξύ μας...Ας κλείσουμε κι ας αποκλείσουμε παράλληλα όλα τα δημαγωγικά μέσα από τη ζωή μας...Μην τους ακούτε άλλο...δεν χορτάσατε με τόσα ψέμματα;;;

Να μας έχει ο Θεός γερούς πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε...

Να προσέχετε τον εαυτό σας...

4 σχόλια:

agrampelli είπε...

Τι όμορφη έκπληξη...καλώστηνε κ' ας άργησε! Τι κάνεις κοπελιά μου;Διπλή έ; Συγχαρητήρια,μας έλειψες βρε!
Φιλιά πολλά και όλα αγάπης:)))

ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ είπε...

Κι εμένα μου λείψατε...
Εύχομαι να είσαι καλά γλυκιά μου και να περνάς όμορφα...
Σε φιλώ:)

monahikoslikos είπε...

θα σε μαλώσω που δεν μας κάλεσες στο γάμο αλλά... θα σου ευχηθώ βίον ανθόσπαρτο και να μην χάνεσαι...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

λειπω κι εγω καιρο...
κανω βολτες στα σπιτικα και χαιρομαι που σε ανακαλυπτω...

να ζησετε πραγματικα μια ευτυχισμενη ζωη γεματη αγαπη!!!

νεραιδενια καλησπερα!