Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΟΛΑ...

Έχω δυόμιση μήνες να σε δω..Να καθραφτιστώ στη καστανή λίμνη των ματιών σου..Να με κλείσεις στην αγκαλιά σου και να νιώσω ότι τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά...Να αγγίξεις με τα χείλη σου τα δικά μου χαριζοντάς μου τη μεγαλύτερη χαρά...
Θέλω να κάνουμε όλα αυτά που κάναμε μαζί..Ξενύχτια σε ροκάδικα και κουτούκια μέχρι το πρωί..Βόλτες σε καφετέριες,θέατρα και σινεμά...Δεν μπορώ άλλο μόνη μου...Δεν μπορώ μου λείπεις πάρα πολύ...κοιτάω τις φωτογραφίες σου κι η απουσία σου με καίει σαν πυρωμένο σίδερο...Σε είδα χθες στην κάμερα και πόναγα τόσο που δεν μπορούσα να σ'αγγίξω...Να αγγίξω τα μαγουλάκια σου,να σε φιλήσω,να σε προστατεύσω με τα δυο μου χέρια για να μην μου κρυώνεις...να σε πάρω αγκαλιά για να μην μου βλέπεις άσχημα όνειρα...Τόσο καιρό χώρια κι όμως ούτε για μια στιγμή δεν μπόρεσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα!!!Σε περιμένω με τη μεγαλύτερη προσμονή που μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος!!!Σε περιμένω για να φτιάξουμε ένα παραμύθι που δεν θα έχει τέλος!!!Δεν με νοιάζει αν με πουν ρομαντική κι ηλίθια που πιστεύω στον αιώνιο έρωτα!!!ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!!!Γιατί μόνο εγώ κι εσύ ξέρουμε τρία χρόνια τώρα στην απόσταση πως περιμένουμε ο ένας τον άλλο!!!!Φοβάμαι τόσο πολύ να μην μου πάθεις τίποτα!!!Έρχονται κάτι τρομερές ώρες που φοβάμαι ότι δεν θα είμαστε ερωτευμένοι όταν θα γυρίσεις σε λίγο καιρό!!!Αλλά μετά σκέφτομαι τα μάτια σου και τα δακρυά μου με πείθουν ότι δεν θα είναι έτσι!!!Τόσο καιρό είμαι μόνη μου και προσπαθώ να μην μιλάω πολύ σε άλλους παρά μόνο σε σένα για όλα αυτά!!!Αλλά δεν μπορώ έσπασα!!!Σε χρειάζομαι δίπλα μου πιο πολύ από κάθε φορά!!!Δεν μπορώ σε σκέφτομαι συνέχεια αγάπη μου!!!Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο εκτός από σένα!!!Κοιμάμαι και ξυπνάω με το όνομα σου στα χείλη μου...Είσαι συνέχεια μέσα στο μυαλό μου!!!Έφυγες καλοκαίρι κι έχει έρθει το φθινόπωρο κι εσύ το κρύο δεν το αντέχεις καρδούλα μου!!!!Κι εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σε ζεστάνω ρε γαμώτο τίποτα!!!!!!Είμαι καθηλωμένη εδώ πέρα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα!!!Ξέρω ότι τα βασανά μας σε λίγο καιρό θα τελειώσουν και μόνο γι'αυτό ζω κι αναπνέω ακόμη!!!!Απλά έσπασα, δεν μπορώ άλλο θέλω αγκαλιά ρε γαμώτο!!!Θέλω να σου μαγειρέψω,να σε περιποιηθώ!!!Να σου κάνω όλα τα χατίρια,να είμαι σκλάβα σου παντοτινή κι εσύ αφέντης και διαφεντευτής του είναι μου!!!!Στα χέρια σου γίνομαι υγρό στοιχείο..Παίρνω το σχήμα που θα μου δώσεις εσύ κι όχι επειδή είμαι ένα άβουλο πλάσμα χωρίς προσωπικότητα, αλλά επειδή γινόμαστε ένα!!!Ένα νόμισμα με δύο όψεις που η μία συμπληρώνει την άλλη...Κανείς δεν μπορεί να με καταλάβει καλύτερα από σένα,κανείς δεν μπορεί να με νιώσει πιο πολύ από σένα!!!Δεν νιώθω καλά χωρίς εσένα...Θέλω να γυρίσεις να κάνουμε τον κόσμο όμορφο μάτια μου χρυσαφένια!!!Ακόμα και τις ώρες που τσακωνόμαστε
όπως έχεις πει, είμαστε ζευγάρι που αγαπιέται κι αγαπιέται πολύ μάτια μου!!!!Πάρα μα πάρα πολύ...Δεν μπορώ να αντικρίσω το κόσμο όταν δεν είσαι δίπλα μου γιατί πολύ απλά ο κόσμος μου είσαι εσύ!!!

Δεν ξέρω τι άλλο να σου γράψω..Τι άλλο να σου πω...Τα υπόλοιπα θα σου τα πουν τα μάτια μου κι οι πράξεις μου!!!Είμαι δική σου για πάντα!!!


ΥΣΤ:Ευχαριστώ όλους σας όσους θα το διαβάσετε προκαταβολικά για την ανοχή στο ξέσπασμά μου...Το ξέρω ότι σας έχω συνηθίσει σε αισιόδοξα κείμενα,αλλά είμαι άνθρωπος κι ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου και να τα μοιραστώ μαζί σας!!!Να περνάτε καλά και καλή βδομάδα μας!!!

11 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Βρε "χορευτιάρικο ον" που τον έχεις στείλει τον αγαπημένο σου κι αργεί τόσο να φανεί;
Στα κάτεργα τη Γερμανίας για στου Βελγίου τις στοές που τραγούδαγε ο Στελάρας;

πολλά φιλιά από τον
παππού-λύκο

ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ είπε...

Λύκε μου μέχρι τώρα έλειπα εγώ για σπουδές και τώρα έχουμε τον στρατό!!!!Το σώμα θέλει συμπαράσταση για να συνεχίσει το χορό του...

:-)

monahikoslikos είπε...

αβάσταχτος ο χωρισμός όταν αγαπάς.
Άντε με το καλό να σμίξετε και να μην ξαναχωρίσετε όπως δεν χωρίζουν οι δύο όψεις του νομίσματος

ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ είπε...

Λύκε μου σ'ευχαριστώ για τις ευχές και τη συμπαράσταση...Είναι αλήθεια ότι τη χρειάζομαι σε πολύ μεγάλο βαθμό!!!

:-)

Madame de la Luna είπε...

Το 'χω ζήσει αυτό με την απόσταση. Αχ πόσο σε καταλαβαίνω! Και στην περίπτωση μου να σκεφτείς, μας χώριζε κι ένας πόλεμος, όχι μόνο η γεωγραφική απόσταση. Κουράγιο! Και στους δυό σας.

Unknown είπε...

Σε λίγο καιρό την κάνω κι εγώ για το μέτωπο (πιο σημαντικοί λόγοι με καθυστέρησαν) και σε νιώθω απόλυτα.
Είμαι σίγουρος ότι θα είστε ακόμη πιο ερωτευμένοι μετά απ' όλο αυτό.
Συγκλονιστική η κατάθεση ψυχής που έκανες.
Μπράβο για το θάρρος.

Να' σαι (να 'στε) καλά!

o geros είπε...

Τι μου θύμισες, τι μου θύμισες! Αααχχχχ... Καλό μου σώμα, σε ζηλεύω! Θα θελα να ήμουν σε μια μεριά να σας δω μόλις επιστρέψει και βρεθείτε! Γι αυτή τη στιγμή ζεις, το ξέρω! Και νιώθω ευτυχισμένος που την έχω ζήσει κι εγώ... Να τον χαίρεσαι και να τον αγαπάς, αλλά να σε αγαπάει κι εκείνος, γιατί το αξίζεις...

ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ είπε...

ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ...ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ...ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΗΔΕΙΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ...ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Όλα θα πάνε καλά.. Εμπιστέψου την καρδιά σου!..

Καλημέρα!

o geros είπε...

Άντε, το καμάρι σου ακόμα εκεί είναι; Πες του να σε αφήσει να πεις δυο λόγια και στους βλογόφιλούς σου... Άντε, μικρή... Πού χάθηκες πάλι;

monahikoslikos είπε...

@o geros: Τέτοια γράφεις κι όταν σε κράζουνε ότι κάνεις καμάκι λες πως "Πνέει τα λοίσθια ο γέρος και το καμάκι του" Χα :)))