Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Κουλουβάχατα!!!


Τον τελευταίο καιρό η φάτσα μου είναι κάπως σαν του κοριτσιού της φωτογραφίας...
Θλιμμένη,θυμωμένη,αγανακτισμένη...Θλιμμένη γιατί αντιμετωπίζουμε μία απουσία η οποία είναι τρομερά δυσβάσταχτη...θυμωμένη γιατί νιώθω να πιέζομαι και να βάλλομαι από παντού...Όλοι έχουν παράπονα,άποψη και το κυριότερο θέλουν να σου την επιβάλλουν κιόλας...Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος από μένα ενώ προσπαθώ με όλο μου το είναι να είμαι διαλλακτική,ψύχραιμη και γεμάτη κατανόηση προς όλα και όλους..Σε μένα γιατί όμως είναι ελάχιστες οι φορές που κάποιος μου δείχνει κατανόηση;;;Γιατί δεν έχω ακούσει ούτε ένα ευχαριστώ;;;Γιατί με κάνετε και τσακώνομαι με αυτόν που αγαπάω ρε γαμώτο;;;
Νιώθω ότι όλοι έχουν απαιτήσεις από μένα..Δεν ακούω ούτε ένα ευχαριστώ...Το κρεββατάκι μου δεν με αγκαλιάζει εδώ και πολύ καιρό,γύρω στον 1,5 μήνα,τρέχω πανικόβλητη να προλάβω κάτι το οποίο απομακρύνεται συνέχεια και ενώ το μόνο που θέλω είναι να αράξω με τον καλό μου είναι το μοναδικό πράγμα που δεν κάνω...
Γιατί θα με ρωτήσετε..Γιατί πάντα κάτι άλλο έχει προτεραιότητα κι όχι εμείς...Και φυσικά σε τέτοιου είδους καταστάσεις πάντα δεν πρέπει να κοιτάς τον εαυτό σου...Δεν είναι αυτό το σωστό που πρέπει να κάνεις...Το μοναδικό που ζητάω είναι λίγο χρόνο μαζί σου...Λίγο...Να χαλαρώσουμε μόνα μας να αντλήσω δύναμη από τα μάτια σου...
Αισθάνομαι παράλογη και παρτάκιας όταν μιλάω έτσι αλλά ρε γαμώτο έρχονται κάτι ώρες που πραγματικά σκάω...Που τρελαίνομαι...και τότε όπως μου λες χάνω το δίκιο μου...Σκέψου όμως υπό ποιες συνθήκες έχω χάσει το δίκιο μου...Μήπως γιατί έχουμε κουραστεί κι οι δυο μας;;;Το ξέρω ότι με έχεις ανάγκη κι ότι θέλεις να με βλέπεις ευτυχισμένη...Ξέρω ότι όταν βλέπουμε ο ένας τον άλλο καλά αυτομάτως γίνεται κι ο άλλος ακόμα καλύτερα...Όμως αυτό δεν είναι πάντα εφφικτό ρε μωράκι μου...Πιέζομαι για να μην σου ζητάω πράγματα,να μην σε φορτώνω περισσότερο...Εσύ τι να πεις που δεν έχεις προλάβει να κάνεις τίποτα για τον εαυτό σου,να δεις τα φιλαράκια σου;;;Το ξέρω...Τα ίδια περνάμε...Οι δύο όχθες που λέω μια ζωή...Πιστεύω ότι προσπαθούμε να κάνουμε επίσκεψη ο ένας στην όχθη του άλλου...
Δεν ξέρω τι γράφω τόση ώρα κι αν έχουν νόημα όλα αυτά που αραδιάζω σε μία ηλεκτρονική κόλλα χαρτί...Το μόνο που ξέρω είναι ότι Σ'αγαπάω ρε γαμώτο κι ότι δεν θα σε αφήσω ποτέ να περάσεις τίποτα μόνος σου...Απλά καταλαβέ με λίγο...Καταλαβέ με κι εμένα...Κι αν χάνω το δίκιο μου καμιά φορά προσπέρνα το και δικαιολογησέ με όπως προσπαθώ να κάνω κι εγώ με σένα....
Εξάλλου υπάρχουν κι ευχάριστα πράγματα μέσα σε όλον αυτό τον κυκεώνα μαυρίλας...Αγαπιόμαστε και μαζί είμαστε καλά!!!Δεν θέλω να τσακώνομαι για εξωγενείς παράγοντες...Εντάξει δεν μπορώ πάντα να αντλήσω αισιοδοξία...
Αλλά προσπαθώ...
Προσπαθώ ειλικρινά ρε γαμώτο...

3 σχόλια:

Argyrios G. είπε...

ksereis afto pou ithela na sou po stin arxi itan oti otan imoun ellada aisthanomoun etsi akrivos...
oti oloi me krinan, kaneis den me katalabaine ktl...
episis tote i psixologos mou me "fonaze" kai mou elege...pou einai o Argyris...kane kati gia afton, min analoneis tin energeia mono gia tous allous. ma ego imoun monos...
opote na xairese pou exeis kapoion pou agapas kai se agapaei, kai opos tha les kai esi mazi na palepsete gia tin eftixias sas...
afta pou grafeis exoun noima...
elpizo na katalabes kai esi kati apo afta pou sou egrapsa ego :~)
argyris

agrampelli είπε...

Καλησπέρα μικρή μου!
Στο έχω ξαναπεί να προσέχεις τον εαυτό σου;
Αν όχι,στο λέω τώρα!Αν δεν είσαι καλά εσύ,ποτέ και κανείς δίπλα σου καλά δεν θα είναι!Γι αυτό πρόσεχε...Χρειαζόμαστε και την ανάπαυση,και την ώρα για τον εαυτό μας,και την αναγνώριση που μας οφείλουν!
Και επειδή δύσκολα ακούμε συμβουλές...επωφελήσου από την πείρα μας...κοίτα μην χαθείς στην καθημερινότητα και την κούραση! Θα τα χάσεις όλα...
Πιάσε και ένα φιλί...
καληνύχτα!

monahikoslikos είπε...

Η επανάληψη λένε είναιμητέρα της μάθησης γι αυτό επαναλαμβάνω το ίδιο σχόλιο που σου είχα αφήσει στο προηγούμενο ποστ με την ελπίδα πως θα αρχίσεις κάποια στιγμή να ...συλαβίζεις.
Σου έλεγα και νομίζω ταιριάζει και γι αυτή την ανάρτηση ότι... "Κράτα λίγο χρόνο και για τον εαυτό σου, δεν είναι ανάγκη να είσαι μονίμως μια Μαίρη Παναγιωταρά...
Μην σπαταλιέσαι γιατί θα κυλήσεις και θα χαθείς... η αγάπη θέλει υποχωρήσεις και συμβιβασμούς κι από τους δυό.
Μην τα παίρνεις όλα πάνω σου στο όνομα της αγάπης...."

Τα ίδια περίπου σου λέει και η @Αγράμπελη... μήπως πρέπει ν΄ αρχίσεις να προβληματίζεσαι για κάποια πράγματα?

Καλό σου βράδυ κοριτσάκι...