Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Άγιος ο έρωτας...

Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινό
το σώμα σου κόλλησε στο σώμα μου
με τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα.
Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα των ποδιών σου
Ανάμεσα στα όνειρα σπαράζει η ζωή μας,
ανάμεσα στα όστρακα παφλάζει η καρδιά μας


Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.



Πάνω από την θάλασσα, στη μεριά του ανέμου
στα μαύρα ντύνεσαι κι ανοίγεις το σκοτάδι
σηκώνεις τα άστρα σε χορό
και το κορμί μου σ' άγριο ποτάμι.


Άγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός!!!!


Για σένα...

3 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Αθεράπευτα ερωτευμένη χορευτριούλα καλησπέρα, όμορφοι στίχοι που ξεχειλίζουν αγάπη για τον καλό σου.

ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ είπε...

Καλημέρα Λύκε μου...Τι να κάνω μ'αρέσει να το δείχνω κάθε στιγμή...Ακριβώς γιατί η κάθε στιγμή είναι μοναδική...Σ'ευχαριστώ για τις συχνές επισκέψεις σου στο φτωχικό μου...

Να προσέχεις...

:-)

ο παρατηρητης είπε...

ερωτευμενη μ τι απο ολα γτ μ μπερδευεις