Φωτάκια…Μικρά φωτάκια…Κόκκινα,μπλε,μωβ,πορτοκαλί…Μικρές λαμπερές στιγμές χαράς…Σε συνδέουν με τον έξω κόσμο…Με αυτούς που αγαπάς…Αναβοσβήνουν με χάρη και σου λένε ότι κάποιος εκεί έξω θέλει να σου μιλήσει και να σπάσει την μοναξιά που έχεις στην ψυχή σου..Θέλει να μπει στην ρουτίνα και την καθημερινοτητά σου και να την γεμίσει με χρώμα…Να σου δώσει πνοή με τα λόγια του…Να φυσήξει ένας αέρας πεχλιβάνης και να σας παρασύρει σε μονοπάτια ανθρώπινα…Με απλά και δροσερά λόγια να εκφράσει ο καθένας τον πόνο, την χαρά, την επιτυχία του ακόμα και την πηγή της ανίας του..Να αισθανθείς ότι μέσα σε αυτή την τεράστια θάλασσα ατόμων για κάποιον ή κάποιους είσαι σημαντικός και δεν ξεχνιέσαι όσο μακριά κι αν είσαι...Όσα κι αν είναι τα χιλιόμετρα που σε χωρίζουν από τους δικούς σου ανθρώπους…
Πολλοί από μας περιμένουν την ελπίδα που πηγάζει από τα φωτάκια..Φωτάκια που προέρχονται από κινητά,από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και μηνύματα τηλεφωνητών..Σου δείχνουν ότι όχι δεν σε έχουν λησμονήσει..κι εκείνη την μαγική στιγμή διαλύονται σαν φουσκωμένη τσιχλόφουσκα όλα σου τα προβλήματα..Φεύγουν, χάνονται..κι η πραγματικότητα αποκτά στάλες χρωματιστής βροχής κι ασημόσκονης…Όλοι περιμένουν τα φωτάκια…
Είμαστε εμείς που για κάποιο λόγο είμαστε μακριά..Είναι οι αγαπημένοι μας που μένουν πίσω..Όσο και να πιστεύουμε ότι είμαστε δυνατοί κι αντέχουμε δεν είναι έτσι…Για κανέναν δεν είναι έτσι…Αυτοί που είμαστε μακριά πολλές φορές γινόμαστε άδικοι με εκείνους που έχουν μείνει πίσω..Τους φωνάζουμε ότι δεν ξέρουν τι περνάμε γιατί πολύ απλά η δική τους ζωή δεν αλλάζει..
Κι όμως δεν είναι έτσι…Είναι ακριβώς το ίδιο ποτάμι αλλά από την αντίπερα όχθη..Κάθε όχθη έχει τα δικά της εύφορα και ξηρά σημεία..Το μυστικό είναι να διατηρείς σε καλή κατάσταση την βάρκα που θα σε μεταφέρει από την μια όχθη του ποταμού στην άλλη….Όπου το ρόλο της βάρκας καλούνται να παίξουν η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία, το πάθος ακόμα κι η ζήλεια…Όσο πιο καθάρια τα συναισθήματα, τόσο πιο δυνατό γίνεται το σκαρί μας..και ταξιδεύουμε….
Δεν ξέρω για ποιο λόγο σας τα λέω όλα αυτά..Ίσως γιατί κι εγώ ταξιδεύω συνεχώς από την μια όχθη στην άλλη…Ίσως γιατί κι εγώ πρώτη απ’όλους αδικώ τους αγαπημένους μου,ότι για αυτούς είναι πιο εύκολο που είμαι μακριά…
Αλλά ευτυχώς πάντα με διαψεύδουν τα φωτάκια…Ειδικά όταν συνοδεύονται από έναν χρυσαφένιο κομήτη που στην ουρά του γράφει…
…Μου λείπεις….
17 σχόλια:
Αχ βρε κοριτσάκι μου...
Καταλαβαίνω τι εννοείς. Καταννοώ. Όμως δεν είμαι παρά ένας άνθρωπος. Και ξερεις, όσο κι αν καταννοώ, πληγώνομαι. Κάνε κουμάντο στον πόνο σου. Όσο μεγάλος κι αν είναι. Μην φορτώνεις άδικα, όσους σ' αγαπούν. Η αγάπη δεν είναι εκεί για να την αμφισβητείς καθε λεπτό. Είναι παρούσα σ' όλη τη ζωή σου, όταν είναι αληθινή. Δεν χρειάζεται δοκιμασίες. Και αν η αγάπη είναι έρωτας, αν σου λείπει ο καλός σου, δως του χρόνο να δοκιμαστεί. Κι αν αντέξει, καλώς. Αν όχι... πάλι καλώς.
Θα μπορούσε το μήνυμα αυτό να προέρχεται από έναν πολύ δικό σου άνθρωπο....
ΑΠΟΨΗ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ...ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΚΙ ΑΝΤΕΧΩ ΣΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ...ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΙΣ ΦΟΒΑΜΑΙ...ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΖΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ...ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΙ ΕΓΩ ΜΑΣ ΔΙΝΩ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙΣ...ΤΟ ΕΚΤΙΜΩ...
:-)
Μικρή χορεύτρια, απόψε, που έχω κέφια για εξομολογήσεις, -από τις σπάνιες φορές- σου λέω ότι:
α. Μου θυμίζεις κάποια που αγαπώ πολύ,αν και στο πιο λυρικό της, σε κάθε περίπτωση.
β. Κι αυτή λείπει. Και μου λείπει.
γ. Επίσης μου κάνει το νεύρο κρόσι. Από το ζόρι της. Αλλά κρόσι κανονικό.
δ. Αποφάσισα να σε e-υιοθετήσω, λοιπόν. Τι σημαίνει αυτό; Ρώτα και θα σου λέω, ότι μπορώ. Εκμυστηρεύσου και εγω (και τόσοι άλλοι βέβαια!) θα ακούω.
Μια προσφορά, τύπου bonus έκπληξη. Με σκοπό, πάντα, τη λειτουργία κομμωτηρίου. Πως τα λες και ξαλαφρώνεις, όταν κουρεύεσαι; Κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Γιατί δείχνεις, ωραίος τύπος!
Φιλιά
ΧΙΚ :)
όλα υπέροχα...
είναι όμορφος τελικά ο κόσμος του blogging :)
ΑΠΟΨΗ ΜΕ ΑΦΗΣΕΣ ΑΠΛΑ...ΑΝΑΥΔΗ...ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ...ΑΦΟΥ ΜΕ ΑΝΕΧΕΣΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ
:-)
ΒΑΛΙΔΟΡΑΚΟ ΜΟΥ ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚΙΝΓΚ...ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ Μ'ΕΠΕΙΣΕΣ ΝΑ ΜΠΩ...
:-)
καταφερνεις να γραφεις με τετοιο τροπο ωστε και τα πιο λυπηρα πραγματα να σου αφηνουν ενα χαμογελο στο τελος..
και οντως ειναι ομορφος ο κοσμος του μπλογκινκ,ειδικα αν διαβασω τετοια ποστ.
φιλακια. :)
σωμα μου, σε ΖΗΛΕΥΩ! Περνάς την πιο όμορφη περίοδο της ζωής σου. Αυτή που τα πάντα δοκιμάζονται και αφήνουν γλυκόπικρες αναμνήσεις! Αργότερα θα νοσταλγείς αυτές τις στιγμές, όσο δύσκολες κι αν είναι σήμερα! Τι να πω κι εγώ που δεν μου λείπει κανένας; Έτσι μου’ ρχεται να σηκωθώ να φύγω για κανα μήνα, μπας και τους λείψω και μου λείψουν! (PPP). Όταν πέρασε η κόρη μου στο Ηράκλειο, ανακουφίστηκα! Αλλά επειδή έχω τρία παιδιά, πήρε μετεγγραφή και ήρθε πάλι εδώ! Φτουυυ... :-)))
Α! και να προσέχεις με την «αποψη»! Είναι κουτσομπόλα και θέλει να τα ξέρει όλα...
γερο..μην διαδιδεις τετοιες φημες για την αποψη!αν και δεν την ξερω την κοπελα,δεν ειναι ευγενικο!
σωμα μην τον ακους! :P
ΝΑΝΤΙΑ ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ...ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!
:-)
ΓΕΡΑΚΟ ΖΕΙΣ;;;ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΩ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΑΚΟΜΑ...ΠΑΝΤΩΣ ΚΙ ΕΓΩ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΝΑΝΤΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΝΑ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ, ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ...:-)
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΕΧΕΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚΟΧΩΡΙΟ...ΦΙΛΑΚΙΑ...
Πάνω του κορίτσια!
Είναι συκοφάντης και προβοκάτορας. (Είναι και γέρος!)
Και χώνει την μύτη του παντού. Έχει άποψη για τα πάντα. Θα του κάνω μήνυση για πλαστοπροσωπία!!!
ΥΓ καμμιά άλλη ιδέα;;;
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΑΜΑ...ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Σ'ΑΥΤΗΝ...
:-)
@ αποψη: θεωρώ, ότι αυτή η blogοκόντρα ανάμεσά μας πρέπει να υελειώσει. Σε προκαλώ σε μονομαχία στο Da capo. Εκεί, ανάμεσα σε εσπρεσάκι και καπουτσίνο, θα πέσουν κορμιά... Για να τελειώνουμε...
@ σωμα που χορευει: Ευχαριστώ πολύ καλή μου! Θα ήθελα πολύ να σε υιοθετήσω κι εγώ. Αλλά αφού με μαλώνεις... :-)))
Αν δεν κόψεις τα "μαμά" χαίρι δεν βλέπεις, χορεύτρια. Εδώ κάνουμε αμάν να κρύψουμε κανα χρόνο από τα της ηλικίας μας και ερχεσαιεσύ να μας ξεμπροστιάσεις; Μαζέψου είπα!
Μπορείς να με φωνάζεις "θεία" για παραδειγμα. (από το θεική, εννοείται)
@Γέρο, σε ποιο Da capo. Στο Κολωνάκι ή στο νέο στην Ευελπίδων;;;
Το καινούριο που ανοίγει στα μαρμαρένια αλώνια, το ξέρεις; Οπλίσου (με κέφι) κι έλα να σφαχτούμε! Πάρε και τον monhikoliko και το bogoπαιδί σου και όλους τους προδότες του γέρου. Αν είστε 5 φύγετε, αν είστε 10 ελάτε! Δεν σας φοβάμαι...
ΛΟΙΠΟΝ Ε;;;ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ...ΑΠΟΨΗ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΘΑ ΣΕ ΦΩΝΑΖΩ ΑΠΛΑ ΕΤΣΙ,Η ΘΕΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΡΑΧΤΕΣ...ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑ ΣΑΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΙΤΕ ΒΑΡΕΘΗΚΑ...ΜΟΝΟΜΑΧΗΣΤΕ ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΕΤΕ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΚΑΝΑ ΚΑΦΕ ΜΕΤΑ...ΓΕΡΑΚΟ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ Η ΑΠΟΨΗ...
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ:-)
TIII.....;;;; Α Ρ Κ Ε Ι Ν Α Σ Υ Μ Φ Ω Ν Η Σ Ε Ι Η.... Α Κ Α Τ Ο Ν Ο Μ Α Σ Τ Η ;;;;; Ρε, δεν πάμε καλά! ΔΕΝ παμε καλά! Τέτοιο φτύσιμο; Πάω να πέσω...
Δημοσίευση σχολίου